رایج ترین استاندارد های دیگ بخار (قسمت دوم )

طراحی دیگ بخار برای استفاده در صنایع مختلف، نیازمند رعایت استانداردها و مقررات مربوطه است. در زیر، برخی از استانداردهای مهم طراحی دیگ بخار را بررسی خواهیم کرد:

1. استاندارد ASME Boiler and Pressure Vessel Code:

این استاندارد توسط انجمن مهندسین مکانیک ایالات متحده آمریکا تدوین شده است. این استاندارد شامل مقررات و معیارهایی برای طراحی، ساخت و نگهداری دیگ بخار است و در بسیاری از کشورها به عنوان استاندارد اصلی در نظر گرفته می‌شود.

2. استاندارد EN 12952 و EN 12953:

این استانداردها توسط اتحادیه اروپا برای طراحی و ساخت دیگ‌های بخار استفاده می‌شوند. آنها شامل مقرراتی در خصوص طراحی ساختار، مواد، و تجهیزات دیگ‌های بخار است.

3. استاندارد BS 2790:

این استاندارد بریتانیا برای طراحی و ساخت دیگ‌های بخار صنعتی استفاده می‌شود. آن شامل مقرراتی در خصوص مواد و ساختار دیگ است.

4. استاندارد API STD 520 و API STD 521:

این استانداردها توسط انجمن پالایش نفت آمریکا (API) تدوین شده است و برای طراحی و نگهداری دیگ‌های بخار در صنایع نفت و گاز استفاده می‌شوند.

5. استاندارد DIN 4754:

این استاندارد آلمانی برای طراحی و ساخت دیگ‌های بخار به کار می‌رود. آن شامل مقرراتی در خصوص طراحی ساختار و نصب دیگ است.

موارد فوق تنها برخی از استانداردهای معتبر در زمینه طراحی دیگ بخار هستند و در هر صنعت و کشور ممکن است استانداردهای خاصی وجود داشته باشد که باید رعایت شوند. در هر صورت، برای طراحی دیگ بخار، توصیه می‌شود با متخصصان و استانداردهای مربوطه در کشور و صنعت مورد نظرتان مشورت کنید.

1. استاندارد ASME Boiler and Pressure Vessel Code:

بخش‌های مختلف ASME Boiler and Pressure Vessel Code (ASME BPVC) برای پوشش دادن جنبه‌های گوناگون طراحی، ساخت، بازرسی، و نگهداری دیگ‌های بخار و مخازن تحت فشار تعریف شده‌اند:

1. قسمت I (Section I) - دیگ‌های بخار: این بخش استانداردهایی را برای طراحی، ساخت، و بازرسی دیگ‌های بخار فشار بالا تعریف می‌کند. این قوانین اطمینان می‌دهند که دیگ‌ها به گونه‌ای ساخته و نگهداری می‌شوند که ایمنی آنها تضمین شود.

2. قسمت II (Section II) - مواد: این بخش در چهار زیربخش تقسیم می‌شود که مشخصات و خصوصیات موادی که در ساخت دیگ‌ها و مخازن استفاده می‌شوند را توصیف می‌کند. این شامل فولادها، آلیاژها، مواد غیرفلزی و دیگر مواد مهندسی می‌شود.

3. قسمت III (Section III) - مخازن تحت فشار نیروگاه‌های هسته‌ای: این بخش استانداردهای خاصی را برای طراحی، ساخت، و بازرسی تجهیزات و مخازن تحت فشار که در صنعت هسته‌ای استفاده می‌شوند، تعریف می‌کند.

4. قسمت IV (Section IV) - دیگ‌های حرارتی کم فشار: این بخش استانداردهایی را برای دیگ‌های حرارتی که در فشارهای نسبتاً پایین کار می‌کنند، تعریف می‌کند. این قسمت معمولاً برای دیگ‌های حرارتی خانگی و تجاری کاربرد دارد.

5. قسمت V (Section V) - بازرسی غیرمخرب (NDT): این بخش استانداردها و دستورالعمل‌هایی را برای انجام بازرسی‌های غیرمخرب جهت ارزیابی سلامت و ایمنی تجهیزات فشاری تعریف می‌کند.

6. قسمت VI (Section VI) - دستورالعمل‌های نگهداری دیگ‌های بخار: این بخش دستورالعمل‌هایی برای عملیات و نگهداری دیگ‌های بخار را ارائه می‌دهد.

7. قسمت VII (Section VII) - دستورالعمل‌های نگهداری مخازن تحت فشار: مشابه قسمت VI، این بخش دستورالعمل‌هایی برای نگهداری مخازن تحت فشار ارائه می‌دهد.

. قسمت VIII (Section VIII) - مخازن تحت فشار: این بخش به طراحی، ساخت، و بازرسی مخازن تحت فشار می‌پردازد. این بخش در سه زیرمجموعه تقسیم شده‌ است: فرع 1، فرع 2، و فرع 3 که هر کدام استانداردهای مختلفی را برای طراحی و ساخت مخازن تحت فشار تعیین می‌کنند.

9. قسمت IX (Section IX) - جوشکاری و صلاحیت جوشکاری: این بخش استانداردها و رهنمودهایی را برای فرآیندهای جوشکاری و صلاحیت جوشکاران تعیین می‌کند. این شامل مشخصات روش‌های جوشکاری، ارزیابی صلاحیت جوشکاران، و ثبت مدارک جوشکاری است.

10. قسمت X (Section X) - مخازن تحت فشار از مواد مرکب: این بخش مخازن تحت فشار ساخته شده از مواد مرکب یا تقویت شده را پوشش می‌دهد. استانداردها شامل طراحی، ساخت، و آزمایش این نوع مخازن می‌شوند.

11. قسمت XI (Section XI) - بازرسی نیروگاه‌های هسته‌ای: این بخش استانداردها و دستورالعمل‌هایی را برای بازرسی و نگهداری تجهیزات نیروگاه‌های هسته‌ای تعیین می‌کند. هدف از این استانداردها تضمین ایمنی و عملکرد نیروگاه‌های هسته‌ای در طول عمرشان است.

12. قسمت XII (Section XII) - مخازن تحت فشار حمل و نقل: این بخش استانداردها و رهنمودهایی برای طراحی، ساخت، و بازرسی مخازن تحت فشار مورد استفاده برای حمل و نقل مواد تعیین می‌کند.

هر کدام از این بخش‌ها به صورت مستقل توسعه یافته و به‌روزرسانی می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که آن‌ها با آخرین پیشرفت‌ها و استانداردهای صنعتی همخوانی دارند. ASME BPVC یکی از مهم‌ترین و گسترده‌ترین مجموعه استانداردهایی است که در صنعت دیگ‌های بخار و مخازن تحت فشار به کار گرفته می‌شود.

استاندارد ASME BPVC به طور کامل شامل مقررات و راهنماهای دقیق تر و جزئی تر در این زمینه استاستاندارد ASME BPVC (ASME Boiler and Pressure Vessel Code) یک استاندارد بین‌المللی است که در صنایع مختلف استفاده می‌شود. این استاندارد برای طراحی، ساخت و نگهداری دیگ‌ها و وسایل فشاری استفاده می‌شود. استفاده از ASME BPVC در صنایع زیر متداول است:

1. صنعت نفت و گاز: در صنایع استخراج، تولید و پالایش نفت و گاز، دیگ‌های بخار جهت تأمین بخار برای فرآیندهای حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. استاندارد ASME BPVC برای طراحی این دیگ‌ها و مقررات مربوط به آنها استفاده می‌شود.

2. صنعت نیروگاهی: دیگ‌های بخار در نیروگاه‌های بخاری و نیروگاه‌های گازی جهت تولید بخار و تأمین انرژی الکتریکی استفاده می‌شوند. استاندارد ASME BPVC برای طراحی و ساخت دیگ‌های بخار در این صنعت استفاده می‌شود.

3. صنعت حرارتی: در صنایع حرارتی مانند تولید گرما و سرمایش مرکزی، دیگ‌های بخار به عنوان منبع گرما و بخار استفاده می‌شوند. استاندارد ASME BPVC برای طراحی و ساخت این دیگ‌ها در صنعت حرارتی به کار می‌رود.

4. صنعت شیمیایی: در صنایع شیمیایی، دیگ‌های بخار برای انجام فرآیندهای حرارتی و تأمین بخار مورد استفاده قرار می‌گیرند. استاندارد ASME BPVC برای طراحی و ساخت دیگ‌های بخار در صنعت شیمیایی استفاده می‌شود.

5. صنایع آب و فاضلاب: در صنایع آب و فاضلاب، دیگ‌های بخار به عنوان منبع بخار برای پروسه‌های تصفیه آب و تأمین انرژی استفاده می‌شوند. استاندارد ASME BPVC برای طراحی و ساخت دیگ‌های بخار در این صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این استاندارد برای دیگ‌های بخار استفاده می‌شود و در صنایع مختلف، از جمله صنایع نیروگاهی، نفت و گاز، شیمیایی، حرارتی، آب و فاضلاب و صنایع دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.